Rwa barkowa
Od pewnego czasu, borykasz się z niekomfortowym odczuciem,
przechodzącym przez okolice od Twojej szyi, aż do okolic palców rąk?
Często w tych miejscach, odczuwasz mrowienie lub ból,
które znacznie utrudniają Ci codzienne funkcjonowanie?
Jeśli dotąd, nie udałeś się z tymi dolegliwościami do lekarza specjalisty,
zachęcamy abyś uczynił to możliwie jak najszybciej.
Bardzo możliwe, że należysz do grona osób, które cierpią na jedną z odmian rwy barkowej.
W takim razie, bardzo ważną kwestią jest szybka reakcja i podjęcie stosownych działań.
W jaki sposób można zatem odróżnić objawy, charakterystyczne dla rwy ramiennej,
od dolegliwości wywołanych z innych przyczyn, które nie są z perspektywy
czasu aż tak groźne i możemy liczyć na ich samoistne zakończenie?
Skąd może się ona pojawić i gdzie należy szukać bezpośredniej przyczyny bólu?
Jak można sukcesywnie rozpoznać rwę barkową u siebie lub jednego ze swoich najbliższych,
aby zapobiec dalszemu rozwijaniu się choroby?
I wreszcie – w jaki sposób można wyleczyć rwę barkową raz na zawsze?
Na te i szereg innych często pojawiających się pytań, dotyczących tego schorzenia,
postaramy się udzielić szczegółowej odpowiedzi w tej odsłonie naszego poradnika.
Jednocześnie mamy nadzieję, że szybkie rozpoznanie rwy barkowej,
ułatwi zminimalizowanie jego objawów i niekomfortowych dolegliwości, jakie z niego wynikają.
Serdecznie zapraszamy do wnikliwej lektury!
Głównym objawem, jaki nie daje o sobie zapomnieć jest uciążliwy ból barku,
kończyny górnej oraz jednej ze stron karku.
Zazwyczaj, biegnie on od szyi, następnie przez bark, ramię, przedramię, aż do palców rąk.
Jego przyczyną pozostaje uszkodzenie korzenia nerwowego,
a samo rozmieszczenie zależy niewątpliwie od stopnia jego uszkodzenia.
Ponadto, ataki rwy, zazwyczaj są jednostronne, istnieje niewiele przypadków,
które udało się poznać współczesnej medycynie na wystąpienie rwy obustronnej.
Co więcej, schorzenie może objawiać się bólem przyśrodkowo do łopatki,
zdarzają się przypadki rwy barkowej, w której ból, przebiega w tylnej części głowy, jaką jest potylica.
Pacjenci, zazwyczaj wskazują następującą prawidłowość w aspekcie charakteru odczuwanego bólu.
Mówią zazwyczaj o rwaniu, paleniu, mrowieniu, czy drętwieniu palców,
bądź całej kończyny, a jego natężenie wzrasta wraz z rozwojem stanu zapalnego.
Kolejnym aspektem godnym uwagi, pozostaje wiedza dotycząca czynności,
które mogą nasilać dolegliwości związane z rwą barkową.
Mowa tutaj o odczuwaniu natarczywego bólu, wraz z mrowieniem po lub w trakcie
odchylaniu głowy do tyłu oraz jej skrętom w stronę, gdzie występuje rwa barkowa.
Istnieje także szereg lekarstw przeciwbólowych i przeciwzapalnych,
które pomagają zmniejszyć skutki cierpienia na dane schorzenie.
Niekiedy, chorzy znajdują odpowiednią pozycję ciała,
w której czują się swobodniej i ból nie jest dla nich tak natarczywy.
Niepokojących objawów alarmowych, które powinny pobudzić naszą wyobraźnie
do poszukiwania realnej ich przyczyny nie należy w żadnym przypadku ignorować,
a jest wręcz przeciwnie – niezbędna okaże się konsultacja z lekarzem specjalistą.
W jaki sposób, w najprościej możemy opisać przebieg rwy barkowej?
Zazwyczaj, pierwszym symptomem jest tak zwane “zawianie”,
czyli odczuwanie napływu zimnego powietrza przez długi czas na jedną ze stron naszego karku.
Najczęściej są one jednym z niepożądanych następstw siedzenia przy otwartym oknie biura,
mieszkania, samochodu, czy pociągu lub zbyt częstego
i niewłaściwego korzystania z klimatyzacji w miejscach przebywania.
Istnieją przypadki, kiedy rwa barkowa była następstwem intensywnego wysiłku fizycznego,
stanowiącego jeden z najbardziej poważnych stresów metabolicznych,
na który możemy dobrowolnie narazić swój organizm.
Niestety, ból i rwa barkowa przychodzą najczęściej znienacka
i przenosząc się wzdłuż kończyny górnej aż do palców.
Z tego też względu niemal niemożliwe jest zapobieganie im.
W tym wypadku częściej, mamy możliwość łagodzenia i usuwania objawów,
niż postępowania w taki sposób, aby nigdy one nie wystąpiły.
Czas trwania dolegliwości nie powinien przekroczyć około 6 tygodni
i zakończyć się maksymalnie po 12 tygodniach,
jednak jeśli mamy do czynienia z cięższymi objawami,
których nie próbowaliśmy łagodzić wcześniej przez podejmowanie odpowiednich środków,
schorzenie może dawać o sobie znać nawet latami.
W skrajnych przypadkach, gdzie wykazano, że uszkodzenia struktur nerwowych są znaczne,
niektóre z objawów pozostaną na stałe.
Pod warunkiem, że proces rehabilitacji odbywa się prawidłowo,
u większości pacjentów, dolegliwości całkowicie ustępują po wykonanej kuracji.
W znacznie bardziej poważnych przypadkach, objawy,
takie jak – zaburzenia czucia, niedowłady, zaniki mięśni,
czy przewlekłe bóle zostają na stałe wpisane w codzienność pacjenta.
Bezpośrednią przyczyną odczuwania bólu jest natarczywy
i niebezpieczny ucisk oraz drażnienie korzeni nerwowych w odcinku kręgosłupa szyjnego.
Drażnienie korzeni, bywa zazwyczaj spowodowane dyskopatią lub zmianami zwyrodnieniowymi.
Korzenie te, tworzą splot barkowy, z którego wywodzą się nerwy biegnące aż do kończyny górnej.
Etiologia powstawania schorzenia, jest analogiczna do powstawania rwy kulszowej i udowej.
Rozpoznanie rwy barkowej powinniśmy zlecić specjaliście w tej dziedzinie
i dokładnie wykonywać jego polecenia krok po kroku.
Najważniejsze pozostaje jednak doświadczenie lekarza w leczeniu jednej z odmian rwy ramiennej,
gwarantujący dostateczny poziom wiedzy w tym aspekcie.
Specjalistami w tych schorzeniach pozostają doskonale wykształceni neurolodzy,
neurochirurdzy, ortopedzi w porozumieniu się z kadrą fizjoterapeutów.
Aby mieć pewność, jaki rodzaju schorzenia nam dolega, niezbędne pozostaną
do przeprowadzenia następujące badania, znacznie rozszerzające diagnostykę.
Najważniejszym z nich jest rezonans magnetyczny odcinka
kręgosłupa szyjnego ze wskazaniem miejsc najbardziej dokuczliwych.
Równie często, wykonuje się elektromiografię, w skrócie EMG,
a także badanie przewodnictwa nerwowego.
W leczeniu rwy barkowej istotna jest diagnostyka i rozpoznanie choroby.
Wiele przypadków wskazujących w badaniu podmiotowym
na rwę barkową okazała się niesłuszna w badaniu przedmiotowym.
A więc nie zawsze jeśli boli bark i ból promieniuje do palców okazuje się rwą barkową.
Musimy pamiętać, że każdy ból przeciążeniowy mięśni,
więzadeł czy powięzi może promieniować w kierunkach dalszych
np. od barku do palców ręki, czy od odcinka lędźwiowego do stopy.
Gdy okazuję się, że cierpimy na bóle przeciążeniowe terapią,
którą możemy zastosować jest: terapia manualna, terapia mięśniowo powięziowa,
punktów spustowych czy masaż leczniczy lub funkcyjny.
Jeśli okazuję się jednak, że w badaniach zobrazowano rwę barkową wymaga się od nas więcej poświęceń:
- Znajdź dobrego specjalistę z fizjoterapii.
Nie zmieniaj pochopnie swojego fizjoterapeuty, każdy fizjoterapeuta
dobiera odpowiednią technikę pracy nad ciałem, jedna jest bardziej skuteczna,
inna mniej, ale specjalista robi to po to, żeby w jak najszybszym czasie dobrać
najlepszą technikę dla Ciebie i niestety nie da się znaleźć złotego środka podczas pierwszej wizyty. - Sam o siebie zadbaj!
Zawsze powtarzam pacjentom, że 85% pracy wykonują sami!
Zacznij brać odpowiedzialność za wszystko co robisz.
Jeśli siedzisz w pracy przez 10 godzin przykuty do biurka i w ciągu tych 10 godzin robisz jedną
10 minutową przerwę- nie mów później, że nie masz czasu na przerwę, że szef nie pozwala…
Co godzinę przysługuję 5 minut przerwy na to żebyś wstał i się poruszał,
więc wstań i poruszaj się, rób krążenia głową i barkami parę razy dziennie, spaceruj, ćwicz. - Zmień styl odżywiania się.
Choć może to brzmieć banalnie, to jak jemy wpływa na całokształt naszego domu, którym jest ciało.
Im lepiej się będziesz odżywiał, tym lepiej będziesz się czuł.
Poza tym, nasze ciało jest niezwykłą ilością sieci ze sobą połączonych,
a jelita są źródłem naszego dobrego samopoczucia.
Wsłuchaj się w siebie, zacznij zwracać uwagę na to po czym czujesz się dobrze,
a po czym źle i wyeliminuj szkodzące Ci substancje.
Istotnym elementem jest leczenie farmakologiczne,
polega na podawaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych w odpowiedniej dawce.
Często, lekarze decydują się wspomaganie ich działania także leczeniem sterydami.
Ponadto, w przewlekłym bólu możliwe jest zastosowanie leków hamujących pobudliwość nerwu.
Zastrzyki epiduralne, czy nadtwardówkowe, polegają na precyzyjnym wprowadzeniu
igły w najbliższej okolicy występowania nerwu i wstrzyknięcia tam odpowiednich leków.
Co więcej, aspektem przemawiającym za zastosowaniem zastrzyków jest także fakt,
że metoda ta pozostaje jedną z najbardziej bezpiecznych,
pod warunkiem stosowania prawidłowej techniki oraz monitorowania metodą fluoroskopii.
Ulga w cierpieniu następuje 4 dni po zabiegu.
Jeśli terapia opisana powyżej nie pomaga można szukać pomocy u chirurga,
który wykona operację- jeśli są ku temu wskazania.
Wykonanie leczenia metodą chirurgiczną poleca się w najcięższych przypadkach,
które zazwyczaj mogą objawiać się niedowładem kończyny górnej.
Operacja w takich schorzeniach powinna zostać wykonywana możliwie jak najszybciej.
Osobom, cierpiącym na rwę barkowej polecamy wykonanie następujących zabiegów fizjoterapeutycznych:
terapia manualna – jest najistotniejszym elementem całej terapii odbywającej się u fizjoterapeuty,
jeśli borykasz się z nadmiernym napięciem mięśniowym,
przykurczami czy drętwieniem może skutecznie pomóc.
Ćwiczenia korekcyjne mają również istotne znaczenie,
jeśli np. występuje dysproporcja w napięciu niektórych mięśni,
może to wpływać na zaburzenia górnych segmentów kręgosłupa czy napięć mięśniowych.
Inne zabiegi wspomagające leczenie to:
laser, ultradźwięki, prądy diadynamiczne, prądy TENS, lampa Solux, krioterapia.
Jeżeli dotyczy Cię problem rwy barkowej,
podziel się z nami swoimi doświadczeniami w komentarzu.
